WYSOKI KLUCZ (high key)
Jeśli cała przestrzeń jest jasno oświetlona, ma niewiele cieni (są prawie przezroczyste), a światło równomiernie spowija cały plan mówi się, że scena nakręcona jest w wysokim kluczu (przy tworzeniu hasła skorzystałam z książek Film art, Światło w filmie wyd.W. Marzec oraz Styl i technologia filmu).
Czarnoksiężnik z krainy Oz (1939), dyst.Metro-Goldwyn-Mayer
Gatunkowo, filmy które oświetlone są w wysokim kluczu to np. komedie, komedie romantyczne, familijne, przygodowe oraz reklamy.
Złap mnie jeśli potrafisz (2002), dyst. DreamWorks
Wysoki klucz uwypukla pogodne sytuacje albo radosne chwile z życia bohatera. Często pokazuje się za jego pomocą sceny z balu albo słoneczne popołudnie.
NISKI KLUCZ (low key)
Gdy natomiast scena jest ciemna, mocno ocieniona, bez lub z bardzo niewielkim wypełnieniem wtedy mamy do czynienia z kluczem niskim.
Obywatel Kane (1941), dyst.RKO Radio Pictures
Kino science fiction w latach 80tych zaczęło nagminnie stosować niski klucz oświetlenia.
Obcy (1979), dyst. Syrena EG
Moda ta prawdopodobnie wywodzi się od Obcego (1979) Ridley’a Scotta. Wpływ tego filmu można dostrzec w kontynuacji Gwiezdnych Wojen: Imperium Kontratakuje (1980). O ile pierwsza saga cyklu była oświetlona w średnim i wysokim kluczu o tyle Imperium utrzymane jest w kluczu niskim, nawet w plenerach rozgrywanych za dnia.
Gwiezdne wojny V-Imperium kontratakuje (1980), dyst.20th Century Fox
0 komentarze:
Prześlij komentarz